27 αν δεν φοβόμουν των εχθρών την πρόκληση·μήπως οι εχθροί τους το παρεξηγήσουνμήπως και πουν: “με τη δική μας δύναμη νικήσαμε,δεν είναι ο Κύριος που έπραξε όλα ετούτα”.
28 Αυτοί είναι λαός ανόητος,και η σοφία ολότελα τους λείπει.
29 Λίγη φρόνηση να ’χαν, θα καταλάβαιναν·θα συλλογίζονταν τι έμελλε να πάθουν:
30 Πώς θα μπορούσε ένας να καταδιώξει χίλιουςκαι δυο να τρέψουν σε φυγή δέκα χιλιάδες,αν δεν τους είχε ο Βράχος τους πουλήσειαν δεν τους είχε εγκαταλείψει ο Κύριος;
31 Γιατί ο βράχος των εχθρών μαςδεν είναι σαν το Βράχο μας,κι αυτό μπορούνε να το κρίνουνε κι οι ίδιοι ακόμα.
32 Αλλά το κλήμα τους είν’ από τη ρίζα των Σοδόμωνκι απ’ των Γομόρρων τους αγρούς τα σταφύλια τους,σταφύλια δηλητηριώδη και πικρά.
33 Και το κρασί τους, δηλητήριο ερπετών,φοβερό έχιδνας φαρμάκι.