13 Από ψηλά έριξε φωτιά στα κόκαλά μουκαι τα κατέστρεψε·δίχτυ στα πόδια μου άπλωσε,κάτω με πέταξε, μ’ έκανε νά υποφέρω,για πάντα να πονώ.
14 Έκανε ο Κύριος ζυγό τις αμαρτίες μου,τις έσφιξε γερά απάνω στο λαιμό μου,έτσι η δύναμή μου ατόνησε.Ο Κύριος με παρέδωσε στα χέρια εκείνων,που δεν μπορώ να τους αντισταθώ.
15 Ο Κύριος μακριά μου απέρριψεόλους τους άντρες μου, τους ισχυρούς·πλήθος συγκέντρωσε εναντίον μου,για να συντρίψει τους πολεμιστές μου.Πάτησαν του Ιούδα το λαόκαθώς στο πατητήρι τα σταφύλια.
16 Γι’ αυτό εγώ κλαίω· τα μάτια δάκρυα πλημμυρίζουν,γιατ’ είναι μακριά μου ο παρηγορητής μουεκείνος που θα μου ξανάδινε ζωή·αφανιστήκαν τα παιδιά μου,γιατί ο εχθρός ήταν πολύ ισχυρός».
17 Τα χέρια της άπλωσε ικετευτικά η Σιών,αλλά κανείς δεν την παρηγορεί·ο Κύριος επιστράτευσε στον Ιακώβ ενάντιατους γύρω του εχθρούς·η Ιερουσαλήμ έγινε μισητή γι’ αυτούς.
18 «Ο Κύριος έχει δίκιο που έτσι μου φέρεται,γιατί εναντιώθηκα στους λόγους του.Ακούστε όμως όλοι εσείς εδώ οι λαοί,κοιτάξτε με στον πόνο μου.Οι κοπελιές μου και τα παλικάρια μουφύγαν για την αιχμαλωσία.
19 Κάλεσα αυτούς που με είχαν αγαπήσειαλλά με πρόδωσαν·οι ιερείς μου κι οι πρεσβύτεροί μουστην πόλη πέθαναν γυρεύοντας τροφή,για να πάρουν δυνάμεις.