27 Καλό είναι για τον άνθρωπονα ’χει απ’ τα νιάτα του υπομείνει δυσκολίες.
28 Ας περιμένει κι ας σιωπά,αφού ο Κύριος τις επιτρέπει.
29 Ας ταπεινώνεται ως τη γη· ίσως υπάρχει ακόμα ελπίδα.
30 Και τα χτυπήματα ας τα δέχεται,τις ταπεινώσεις ας τις υπομένει.
31 Γιατί ο Κύριος δεν θα τον ταλαιπωρεί για πάντα.
32 Κι όταν τις στενοχώριες δίνει,πάλι γίνεται σπλαχνικός·τόσο είναι μεγάλη η αγαθότητά του.
33 Δε χαίρεται όταν στενοχωρείκι όταν πικραίνει τους ανθρώπους.