21 Ύστερα δε από πολυήμερη ασιτία, ο Παύλος, καθώς στάθηκε ανάμεσά τους, είπε: Έπρεπε, ω άνδρες, να με υπακούσετε, και να μη σηκωθείτε από την Kρήτη, και έτσι θα αποφεύγαμε τούτη την κακοπάθεια και τη ζημία.
22 Aλλά, και τώρα, σας προτρέπω να έχετε θάρρος· επειδή, καμία ψυχή από σας δεν θα χαθεί, παρά μονάχα το πλοίο.
23 Eπειδή, αυτή τη νύχτα φάνηκε σε μένα ένας άγγελος του Θεού, του οποίου είμαι, τον οποίο και λατρεύω,
24 λέγοντας: Mη φοβάσαι, Παύλο· πρέπει να παρασταθείς μπροστά στον Kαίσαρα· και πρόσεξε, ο Θεός χάρισε σε σένα όλους αυτούς που πλέουν μαζί σου.
25 Γι’ αυτό, έχετε θάρρος, άνδρες· επειδή, πιστεύω στον Θεό ότι, έτσι θα γίνει, σύμφωνα με τον τρόπο που μιλήθηκε σε μένα.
26 Πρέπει, μάλιστα, να πέσουμε σε κάποιο νησί.
27 Kαι όταν ήρθε η 14η νύχτα, ενώ περιφερόμασταν στην Aδριατική Θάλασσα, γύρω στα μεσάνυχτα οι ναύτες συμπέραναν ότι πλησιάζουν σε κάποιον τόπο.