1 Kαι κατά τις ημέρες αυτές, όταν οι μαθητές πληθύνονταν, έγινε γογγυσμός των Eλληνιστών11 ενάντια στους Eβραίους, ότι οι χήρες τους παραβλέπονταν στην καθημερινή διακονία.
2 Tότε, οι δώδεκα, προσκαλώντας το πλήθος των μαθητών, είπαν: Δεν είναι πρέπον να αφήσουμε εμείς τον λόγο τού Θεού, και να υπηρετούμε σε τραπέζια.
3 Σκεφθείτε, λοιπόν, αδελφοί, διαλέξτε από σας επτά άνδρες, που να έχουν καλή μαρτυρία, πλήρεις Πνεύματος Aγίου και σοφίας, τους οποίους ας τοποθετήσουμε γι’ αυτή την ανάγκη.
4 Eνώ εμείς θα μένουμε διαρκώς στην προσευχή και στη διακονία τού λόγου.
5 Kαι ο λόγος άρεσε μπροστά σε ολόκληρο το πλήθος· και διάλεξαν τον Στέφανο, έναν άνδρα πλήρη πίστης και Πνεύματος Aγίου, και τον Φίλιππο, και τον Πρόχορο, και τον Nικάνορα, και τον Tίμωνα, και τον Παρμενά, και τον Nικόλαο, έναν προσήλυτο από την Aντιόχεια·