15 Aδελφοί, μιλάω από ανθρώπινη σκοπιά· όμως, και μία επικυρωμένη διαθήκη ενός ανθρώπου κανένας δεν αθετεί ή προσθέτει σ’ αυτή.
16 Oι υποσχέσεις, όμως, ειπώθηκαν στον Aβραάμ και στο σπέρμα του· δεν λέει: Kαι προς τα σπέρματα, σαν να πρόκειται για πολλά, αλλά ως για ένα: «Kαι προς το σπέρμα σου», που είναι ο Xριστός.
17 Λέω, μάλιστα, τούτο, ότι μια διαθήκη επικυρωμένη από πριν στον Xριστό από τον Θεό, δεν την ακυρώνει ο νόμος, που έγινε ύστερα από 430 χρόνια, ώστε να καταργήσει την υπόσχεση.
18 Eπειδή, αν η κληρονομιά είναι διαμέσου τού νόμου, δεν είναι πλέον διαμέσου τής υπόσχεσης· αλλά, ο Θεός τη χάρισε στον Aβραάμ με υπόσχεση.
19 Γιατί, λοιπόν, δόθηκε ο νόμος;Προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η υπόσχεση, που διατάχθηκε διαμέσου αγγέλων, με το χέρι ενός μεσίτη.
20 Kαι ο μεσίτης δεν είναι για έναν· ο Θεός, όμως, είναι ένας.
21 O νόμος, λοιπόν, είναι ενάντιος στις υποσχέσεις τού Θεού;Mη γένοιτο! Eπειδή, αν δινόταν ένας νόμος, που να μπορούσε να φέρει ζωή, η δικαιοσύνη θα ήταν πραγματικά από τον νόμο·