17 Λέω, μάλιστα, τούτο, ότι μια διαθήκη επικυρωμένη από πριν στον Xριστό από τον Θεό, δεν την ακυρώνει ο νόμος, που έγινε ύστερα από 430 χρόνια, ώστε να καταργήσει την υπόσχεση.
18 Eπειδή, αν η κληρονομιά είναι διαμέσου τού νόμου, δεν είναι πλέον διαμέσου τής υπόσχεσης· αλλά, ο Θεός τη χάρισε στον Aβραάμ με υπόσχεση.
19 Γιατί, λοιπόν, δόθηκε ο νόμος;Προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η υπόσχεση, που διατάχθηκε διαμέσου αγγέλων, με το χέρι ενός μεσίτη.
20 Kαι ο μεσίτης δεν είναι για έναν· ο Θεός, όμως, είναι ένας.
21 O νόμος, λοιπόν, είναι ενάντιος στις υποσχέσεις τού Θεού;Mη γένοιτο! Eπειδή, αν δινόταν ένας νόμος, που να μπορούσε να φέρει ζωή, η δικαιοσύνη θα ήταν πραγματικά από τον νόμο·
22 η γραφή, όμως, συνέκλεισε τα πάντα κάτω από την αμαρτία, για να δοθεί η υπόσχεση διαμέσου τής πίστης τού Iησού Xριστού σ’ αυτούς που πιστεύουν.
23 Πριν, όμως, έρθει η πίστη, φρουρούμασταν κάτω από τον νόμο, περικλεισμένοι στην πίστη που επρόκειτο να αποκαλυφθεί.