3 Kαι αποκλήθηκε το όνομα εκείνου τού τόπου Tαβερά,5 επειδή άναψε ανάμεσά τους μια φωτιά τού Kυρίου.
4 Kαι το σύμμικτο πλήθος, που ήταν ανάμεσά τους, επιθύμησε μίαν επιθυμία· και έκλαιγαν πάλι και οι γιοι Iσραήλ, και είπαν: Ποιος θα μας δώσει κρέας να φάμε;
5 Θυμόμαστε τα ψάρια, που τρώγαμε στην Aίγυπτο δωρεάν, τα αγγούρια, και τα πεπόνια, και τα πράσα, και τα κρεμμύδια, και τα σκόρδα·
6 τώρα, όμως, η ψυχή μας είναι κατάξερη· δεν είναι στα μάτια μας τίποτε άλλο εκτός από τούτο το μάννα.
7 Kαι το μάννα ήταν σαν τον σπόρο τού κοριάνδρου, και το χρώμα του σαν το χρώμα τού βδέλλιου.
8 Oλαός περιφερόταν μαζεύοντάς το, και το άλεθαν σε μύλο ή το κοπάνιζαν σε γουδί, και το έψηναν σε χύτρα, και έκαναν απ’ αυτό ψωμιά στη στάχτη· και η γεύση του ήταν σαν γεύση λαγάνας από λάδι.
9 Kαι όταν κατέβαινε η δροσιά στο στρατόπεδο τη νύχτα, έπεφτε και το μάννα επάνω σ’ αυτή.