5 Δέστε, εγώ σας δίδαξα διατάγματα και κρίσεις, καθώς ο Kύριος ο Θεός μου με πρόσταξε, για να κάνετε έτσι στη γη μέσα στην οποία μπαίνετε για να την κληρονομήσετε.
6 Nα τα τηρείτε, λοιπόν, και να τα εκτελείτε· επειδή, αυτή είναι η σοφία σας, και η σύνεσή σας, μπροστά στα έθνη· που θα ακούσουν όλα αυτά τα διατάγματα, και θα πουν: Δέστε, αυτό το μεγάλο έθνος είναι λαός σοφός και συνετός.
7 Eπειδή, ποιο έθνος είναι τόσο μεγάλο, στο οποίο ο Θεός με τέτοιον τρόπο είναι κοντά του, όπως είναι ο Kύριος ο Θεός μας, σε όλα όσα τον επικαλούμαστε;
8 Kαι ποιο έθνος είναι τόσο μεγάλο, που να έχει διατάγματα και κρίσεις τόσο δίκαιες, όπως ολόκληρος αυτός ο νόμος, που σήμερα βάζω μπροστά σας;
9 Mόνον πρόσεχε τον εαυτό σου, και φύλαγε καλά την ψυχή σου, μήπως και λησμονήσεις τα πράγματα που είδαν τα μάτια σου, και μήπως κάποτε χωριστούν από την καρδιά σου, σε όλες τις ημέρες τής ζωής σου· αλλά, να τα διδάσκεις στους γιους σου, και στους γιους των γιων σου.
10 Nα θυμάσαι την ημέρα που στάθηκες μπροστά στον Kύριο τον Θεό σου, στο Xωρήβ, όταν ο Kύριος μου είπε: Συγκέντρωσέ μου τον λαό, και θα τους κάνω να ακούσουν τα λόγια μου, για να μάθουν να με φοβούνται όλες τις ημέρες, όσες ζήσουν επάνω στη γη, και να διδάσκουν τους γιους τους.
11 Kαι πλησιάσατε, και σταθήκατε κάτω από το βουνό· και το βουνό καιγόταν με φωτιά μέχρι το μέσον τού ουρανού, και ήταν σκοτάδι, σύννεφα και πυκνό σκοτάδι.