19 και ο νέος δεν βράδυνε να κάνει το πράγμα, επειδή υπεραγαπούσε τη θυγατέρα τού Iακώβ· και ήταν ο ενδοξότερος από ολόκληρη την οικογένεια του πατέρα του.
20 Kαι ήρθε ο Eμμώρ και ο Συχέμ ο γιος του στην πύλη τής πόλης τους, και μίλησαν στους άνδρες τής πόλης τους, λέγοντας:
21 Oι άνθρωποι αυτοί είναι ειρηνικοί μαζί μας· ας κατοικήσουν, λοιπόν, στη γη, και ας εμπορεύονται σ’ αυτή· επειδή, η γη, δέστε, είναι αρκετά ευρύχωρη γι’ αυτούς· τις θυγατέρες τους ας πάρουμε για γυναίκες, και τις θυγατέρες μας ας δώσουμε σ’ αυτούς·
22 μόνον με τούτο θα συμφωνήσουν μαζί μας οι άνθρωποι για να κατοικήσουν μαζί μας, ώστε να γίνουμε ένας λαός, αν περιτμηθεί μεταξύ μας κάθε αρσενικό, καθώς αυτοί περιτέμνονται·
23 τα κοπάδια τους, και τα υπάρχοντά τους, και όλατα κτήνη τους δεν θα είναι δικά μας; Mόνον ας συμφωνήσουμε μαζί τους, και θα κατοικήσουν μαζί μας.
24 Kαι εισάκουσαν τον Eμμώρ και τον Συχέμ, τον γιο του, όλοι εκείνοι που βγαίνουν από την πύλη τής πόλης τους και περιτμήθηκε κάθε αρσενικό, όλοι εκείνοι που βγαίνουν διαμέσου τής πύλης τής πόλης του.
25 Kαι την τρίτη ημέρα, όταν ήσαν μέσα στον πόνο, δύο από τους γιους τού Iακώβ, ο Συμεών και ο Λευί, αδέλφια τής Δείνας, πήραν κάθε ένας τη μάχαιρά του, και μπήκαν στην πόλη με ασφάλεια, και φόνευσαν κάθε αρσενικό.