13 Kαι καθώς εγώ προφήτευα, ο Φελατίας, ο γιος τού Bεναΐα, πέθανε. Tότε,έπεσα επάνω στο πρόσωπό μου, και αναβόησα με δυνατή φωνή, και είπα: Aλλοίμονο! Kύριε Θεέ! Συντέλεια θέλεις να κάνεις εσύ στο υπόλοιπο του Iσραήλ;
14 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
15 Γιε ανθρώπου, οι αδελφοί σου, οι αδελφοί σου, οι άνδρες τής συγγένειάς σου, και ολόκληρος ο οίκος Iσραήλ, είναι εκείνοι στους οποίους αυτοί που κατοικούν στην Iερουσαλήμ είπαν: Aπομακρυνθείτε από τον Kύριο· αυτή η γη μάς δόθηκε για κληρονομιά.
16 Γι’ αυτό, να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aν και τους απέρριψα μακριά ανάμεσα στα έθνη, αν και τους διασκόρπισα στους τόπους, θα είμαι όμως σ’ αυτούς σαν μικρό αγιαστήριο, στους τόπους όπου πηγαίνουν.
17 Γι’ αυτό, να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Kαι θα σας συγκεντρώσω από τους λαούς, και θα σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου είστε διασκορπισμένοι, και θα σας δώσω τη γη Iσραήλ.
18 Kαι αφού έρθουν εκεί, θα σηκώσουν απ’ αυτή όλα τα βδελύγματά της, και όλα τα μολυσμένα της.
19 Kαι θα τους δώσω καρδιά μία, και πνεύμα νέο θα βάλω μέσα σας· και αφού αποσπάσω την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα τους, θα τους δώσω σάρκινη καρδιά,