2 Aν κάποιος αμαρτήσει, και πράξει παρανομία ενάντια στον Kύριο, και πει ψέματα στον πλησίον του, για παρακαταθήκη ή για κάποιο πράγμα εμπιστευμένο στα χέρια του ή για αρπαγή ή απάτησε τον πλησίον του 3ή βρήκε ένα χαμένο πράγμα και ψεύδεται γι’ αυτό ή ορκιστεί ψευδώς για κάτι από όλα όσα πράττει ο άνθρωπος, ώστε να αμαρτήσει σ’ αυτά·