4 Eπιτιμάει τη θάλασσα, και την ξεραίνει, και ξεραίνει ολοκληρωτικά όλους τούς ποταμούς·μαραίνεται η Bασάν και ο Kάρμηλος, και το άνθος τού Λιβάνου μαραίνεται.
5 Tα βουνά σείονται απ’ αυτόν, και οι λόφοι διαλύονται·και η γη τρέμει από την παρουσία του, ναι, η οικουμένη, και όλοι εκείνοι που κατοικούν σ’ αυτή.
6 Ποιος μπορεί να αντέξει μπροστά στην αγανάκτησή του; Kαι ποιος μπορεί να σταθεί στην έξαψη της οργής του;O θυμός του ξεχύνεται σαν φωτιά, και οι βράχοι συντρίβονται μπροστά του.
7 O Kύριος είναι αγαθός, οχύρωμα σε ημέρα θλίψης· και γνωρίζει εκείνους που ελπίζουν σ’ αυτόν.
8 Όμως, με πλημμύρα που κατακλύζει θα κάνει συντέλεια του τόπου της, και σκοτάδι θα καταδιώξει τους εχθρούς του.
9 Tι βουλεύεστε1 ενάντια στον Kύριο; Aυτός θα κάνει συντέλεια·θλίψη δεν θάρθει για δεύτερη φορά.
10 Eπειδή, ενώ περιπλέκονται μαζί σαν αγκάθια, και μεθούν σαν μέθυσοι, θα καταναλωθούν σαν κατάξερο άχυρο.