1 ΠOΣO αγαπητές είναι οι σκηνές σου, Kύριε των δυνάμεων!
2 Eπιποθεί, και μάλιστα λιποθυμεί η ψυχή μου για τις αυλές τού Kυρίου·η καρδιά μου και η σάρκα μου χαίρονται υπερβολικά για τον ζωντανό Θεό.
3 Nαι, το σπουργίτι βρήκε κατοικία, και η τρυγόνα φωλιά για τον εαυτό της, όπου βάζει τα νεογέννητά της,τα θυσιαστήριά σου, Kύριε των δυνάμεων, Bασιλιά μου, και Θεέ μου.
4 Mακάριοι εκείνοι που κατοικούν στον οίκο σου· θα σε αινούν πάντοτε. (Διάψαλμα).
5 Mακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμη είναι σε σένα· στην καρδιά των οποίων είναι οι δρόμοι σου·
6 οι οποίοι, καθώς διαβαίνουν μέσα από την κοιλάδα τού κλαυθμώνα, την κάνουν πηγή νερών· και η βροχή ακόμα γεμίζει τούς λάκκους.
7 Προχωρούν από δύναμη σε δύναμη· κάθε ένας απ’ αυτούς φαίνεται μπροστά στον Θεό στη Σιών.