2 Πριν γεννηθούν τα βουνά, καιπλάσεις τη γη και την οικουμένη, και από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα, εσύ είσαι ο Θεός.
3 Ξαναφέρνεις τον άνθρωπο στο χώμα· και λες: Eπιστρέψτε, γιοι των ανθρώπων.
4 Eπειδή, μπροστά σου 1.000 χρόνια είναι σαν τη χθεσινή ημέρα, που πέρασε, και σαν μία φυλακή72 τής νύχτας.
5 Tους κατακλύζεις· είναι σαν όνειρο της αυγής, σαν χορτάρι, που παρέρχεται·
6 το πρωί ανθίζει και παρακμάζει· την εσπέρα κόβεται και ξεραίνεται.
7 Eπειδή, στην οργή σου εκλείπουμε, και στον θυμό σου ταραζόμαστε.
8 Έβαλες τις ανομίες μας μπροστά σου, τις κρυφές πτυχές μας στο φως τού προσώπου σου.