5 δὲν ἐλυπήθηκε τὸν ἀρχαῖον κόσμον ἀλλὰ ἐφύλαξε τὸν Νῶε, τὸν κήρυκα τῆς δικαιοσύνης, μὲ ἄλλους ἑπτά, ὅταν ἔφερε τὸν κατακλυσμὸν εἰς ἕνα κόσμον ἀσεβῶν ἀνθρώπων·
6 μετέβαλε τὰς πόλεις τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας σὲ στάκτην, καταδικάσας αὐτὰς εἰς καταστροφήν, καὶ τὰς ἔκανε παράδειγμα διὰ τοὺς ἀσεβεῖς τοῦ μέλλοντος·
7 ἔσωσε τὸν δίκαιον Λώτ, ὁ ὁποῖος ὑπέφερε ἀπὸ τὴν διαγωγὴν διεφθαρμένων ἀνθρώπων —
8 διότι μὲ ὅσα ἔβλεπε καὶ μὲ ὅσα ἄκουε κάθε ἡμέραν αὐτὸς ὁ δίκαιος, κατοικῶν μεταξύ των, ἐβασανίζετο ἡ δικαία του ψυχὴ ἀπὸ τὰς παρανόμους πράξεις των.
9 Γνωρίζει ὁ Κύριος νὰ σώζῃ τοὺς εὐσεβεῖς ἀπὸ τὴν δοκιμασίαν, τοὺς δὲ κακοὺς νὰ φυλάττῃ ὑπὸ τιμωρίαν μέχρι τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως,
10 μάλιστα ἐκείνους πού, ἕνεκα μιαρῶν ἐπιθυμιῶν, ἀκολουθοῦν τὴν σάρκα καὶ καταφρονοῦν τὴν ἐξουσίαν τοῦ Θεοῦ. Θρασεῖς, αὐθάδεις, δὲν φοβοῦνται νὰ λοιδοροῦν οὐράνια ὄντα,
11 ἐνῷ ἄγγελοι, ἂν καὶ εἶναι κατὰ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν δύναμιν ἀνώτεροι, δὲν ἐκφέρουν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου λοίδορον κρίσιν ἐναντίον των.