3 Νὰ ξέρετε πρῶτα τοῦτο: ὅτι θὰ ἔλθουν κατὰ τὰς τελευταίας ἡμέρας χλευασταί, οἱ ὁποῖοι θὰ ζοῦν κατὰ τὰς δικάς των ἐπιθυμίας,
4 καὶ θὰ λέγουν, «Ποῦ εἶναι ἡ ὑπόσχεσις τῆς ἐλεύσεώς του; διότι ἀφ᾽ ὅτου ἐκοιμήθησαν οἱ πατέρες ὅλα παραμένουν τὰ ἴδια, ὅπως ἦσαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τοῦ κόσμου».
5 Τοὺς διαφεύγει θεληματικὰ τὸ ὅτι διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ οἱ οὐρανοὶ ὑπῆρχαν παλαιόθεν καὶ ἡ γῆ ἐσχηματίσθηκε ἀπὸ νερὸ καὶ μὲ νερό,
6 καὶ ὅτι μὲ τὰ ἴδια μέσα κατεστράφηκε ὁ τότε κόσμος, κατακλυσθεὶς μὲ νερά.
7 Καὶ οἱ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ εἶναι ἀποταμιευμένοι, δυνάμει τοῦ ἰδίου λόγου, διὰ τὴν φωτιά, καὶ διατηροῦνται ἕως τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως καὶ τῆς καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων.
8 Ἕνα πρᾶγμα νὰ μὴ σᾶς διαφεύγῃ, ἀγαπητοί, τὸ ἑξῆς: ὅτι μιὰ ἡμέρα διὰ τὸν Κύριον εἶναι σὰν χίλια ἔτη καὶ χίλια ἔτη σὰν μιὰ ἡμέρα.
9 Δὲν καθυστερεῖ ὁ Κύριος τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς του, ὅπως νομίζουν μερικοί, ἀλλὰ μακροθυμεῖ ἀπέναντί μας, ἐπειδὴ δὲν θέλει νὰ χαθοῦν μερικοί, ἀλλὰ νὰ ἔλθουν ὅλοι εἰς μετάνοιαν.