14 Αὐτὰ νὰ τοὺς ὑπενθυμίζῃς καὶ νὰ τοὺς ἐξορκίζῃς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου νὰ μὴ λογομαχοῦν, πρᾶγμα ποὺ δὲν εἶναι καθόλου χρήσιμον, ἀλλ᾽ ἀποβαίνει πρὸς καταστροφὴν τῶν ἀκροατῶν.
15 Φρόντισε νὰ παρουσιάσῃς εἰς τὸν Θεὸν τὸν ἑαυτόν σου δοκιμασμένον, ἐργάτην ποὺ δὲν θὰ ἐντραπῇ καὶ ποὺ διδάσκει ὀρθὰ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.
16 Τὶς δὲ ἀσεβεῖς φλυαρίες ἀπόφευγε, διότι θὰ προχωρήσουν περισσότερον εἰς τὴν ἀσέβειαν
17 καὶ ὁ λόγος των θὰ καταφάγῃ σὰν γάγγραινα. Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι ὁ Ὑμέναιος καὶ ὁ Φιλητός,
18 οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀστοχήσει ὡς πρὸς τὴν ἀλήθειαν μὲ τὸ νὰ λέγουν ὅτι ἔχει ἤδη γίνει ἡ ἀνάστασις καὶ ἀνατρέπουν τὴν πίστιν μερικῶν.
19 Τὸ στερεὸν ὅμως θεμέλιον ποὺ ἔβαλε ὁ Θεός, στέκει καὶ ἔχει τὴν ἑξῆς σφραγῖδα: Ὁ Κύριος γνωρίζει τοὺς δικούς του, καί, Ἂς ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὴν ἀδικίαν κάθε ἕνας ποὺ ὀνομάζει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
20 Εἰς ἕνα μεγάλο σπίτι δὲν ὑπάρχουν μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ πήλινα· μερικὰ εἶναι προωρισμένα διὰ χρῆσιν ἀξιόλογον, ἄλλα δὲ διὰ χρῆσιν εὐτελῆ.