5 ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν τὴν ἐξωτερικὴν μορφὴν τῆς εὐσεβείας ἀλλὰ μὲ τὴν ζωήν τους ἀρνοῦνται τὴν δύναμίν της. Καὶ τούτους ἀπόφευγε.
6 Διότι ἀπὸ αὐτοὺς προέρχονται ἐκεῖνοι ποὺ εἰσχωροῦν εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζουν γυναικάρια γεμᾶτα ἀπὸ ἁμαρτίας, ποὺ σύρονται ἀπὸ διαφόρους ἐπιθυμίας,
7 καὶ πάντοτε μαθαίνουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ φθάσουν εἰς τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν τῆς ἀληθείας.
8 Ὅπως δὲ ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ Ἰαμβρῆς ἀντιστάθηκαν εἰς τὸν Μωϋσῆν, ἔτσι καὶ αὐτοὶ ἀντιστέκονται πρὸς τὴν ἀλήθειαν, ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν ἐφθαρμένον τὸν νοῦν, ἀποτυχημένοι ὡς πρὸς τὴν πίστιν.
9 Ἀλλὰ δὲν θὰ προκόψουν περισσότερον, διότι ἡ ἀνοησία τους θὰ γίνῃ ὁλοφάνερη εἰς ὅλους, ὅπως ἔγινε καὶ ἡ ἀνοησία ἐκείνων.
10 Σὺ ὅμως, παρακολούθησες τὴν διδασκαλίαν μου, τὸν τρόπον τῆς ζωῆς, τὴν πρόθεσιν, τὴν πίστιν, τὴν μακροθυμίαν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν,
11 τοὺς διωγμούς, τὰ παθήματα, τὰ ὁποῖα μοῦ συνέβησαν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, εἰς τὸ Ἰκόνιον, εἰς τὰ Λύστρα. Πόσους διωγμοὺς ὑπέφερα καὶ ἀπὸ ὅλα μὲ ἔσωσεν ὁ Κύριος.