14 Ὁ Ἀλέξανδρος ὁ χαλκωματὴς πολλὰ κακὰ μοῦ ἔκανε. Ὁ Κύριος θὰ τοῦ ἀνταποδώσῃ κατὰ τὰ ἔργα του.
15 Φυλάξου καὶ σὺ ἀπ᾽ αὐτόν, διότι πολὺ ἀντιστάθηκε εἰς τοὺς λόγους μας.
16 Κατὰ τὴν πρώτην ἀπολογίαν μου, κανεὶς δὲν μοῦ συμπαραστάθηκε, ἀλλὰ ὅλοι μὲ ἐγκατέλειψαν. Εἴθε νὰ μὴ καταλογισθῇ αὐτὸ εἰς βάρος των.
17 Ἀλλ᾽ ὁ Κύριος μοῦ συμπαραστάθηκε καὶ μὲ ἐνδυνάμωσε, διὰ νὰ ἐξαγγελθῇ πλήρως ἀπὸ ἐμὲ τὸ κήρυγμα καὶ ἀκούσουν ὅλοι οἱ ἐθνικοί, καὶ ἔτσι ἐσώθηκα ἀπὸ στόμα λέοντος.
18 Καὶ θὰ μὲ φυλάξῃ ὁ Κύριος ἀπὸ ἔργον πονηρὸν καὶ θὰ μὲ σώσῃ διὰ τὴν βασιλείαν του τὴν ἐπουράνιον. Εἰς αὐτὸν ἂς εἶναι ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
19 Χαιρέτησε τὴν Πρίσκαν καὶ τὸν Ἀκύλαν καὶ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ὀνησιφόρου.
20 Ὁ Ἔραστος ἔμεινε εἰς τὴν Κόρινθον, τὸν δὲ Τρόφιμον ἄφησα ἀσθενῆ εἰς τὴν Μίλητον.