25 καὶ νὰ μὴ ἀμελοῦμε τὰς συναθροίσεις μας, καθὼς συνηθίζουν νὰ κάνουν μερικοί, ἀλλ᾽ ἂς ἐνθαρρύνωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ τοσούτῳ μᾶλλον καθ᾽ ὅσον βλέπετε νὰ πλησιάζῃ ἡ Ἡμέρα.
26 Διότι ἐὰν θεληματικὰ ἁμαρτάνωμεν, ἀφοῦ ἐγνωρίσαμεν καλὰ τὴν ἀλήθειαν, δὲν ἀπομένει πλέον καμμία θυσία δι᾽ ἁμαρτίας,
27 ἀλλὰ μᾶς ἀναμένει φοβερὴ κρίσις καὶ φωτιὰ ποὺ θὰ καταφάγῃ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἐνάντιοι τοῦ Θεοῦ.
28 Ἐὰν παραβῇ κανεὶς τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, θανατώνεται χωρὶς εὐσπλαγχνίαν ἐπὶ τῇ καταθέσει δύο ἢ τριῶν μαρτύρων.
29 Σκεφθῆτε πόσον αὐστηρότερη τιμωρία ἀξίζει εἰς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κατεπάτησε τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐθεώρησε μολυσμένον τὸ αἷμα τῆς διαθήκης, μὲ τὸ ὁποῖον ἁγιάσθηκε, καὶ ὕβρισε τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος.
30 Διότι γνωρίζομεν ἐκεῖνον ποὺ εἶπε, Εἰς ἐμὲ ἀνήκει ἡ ἐκδίκησις, ἐγὼ θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος, καὶ πάλιν, ὁ Κύριος θὰ κρίνῃ τὸν λαόν του.
31 Εἶναι φοβερὸν νὰ πέσῃ κανεὶς εἰς τὰ χέρια τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ.