12 κοπιάζομεν ἐργαζόμενοι μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια. Ὅταν μᾶς βρίζουν, εὐλογοῦμεν, ὅταν μᾶς διώκουν, δείχνομε ἀνοχήν·
13 ὅταν μᾶς συκοφαντοῦν, μιλᾶμε εὐγενικά. Ἐγίναμε σὰν σκουπίδια τοῦ κόσμου· κάθαρμα ὅλων ἕως τὴν στιγμὴν αὐτήν.
14 Δὲν γράφω αὐτὰ διὰ νὰ σᾶς ντροπιάσω, ἀλλὰ διὰ νὰ σᾶς συμβουλεύσω σὰν παιδιά μου ἀγαπητά.
15 Διότι ἂν καὶ μπορῇ νὰ ἔχετε χιλιάδες παιδαγωγοὺς ἐν Χριστῷ, δὲν ἔχετε πολλοὺς πατέρας, διότι ἐγὼ σᾶς ἐγέννησα ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου.
16 Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ γίνεσθε μιμηταί μου.
17 Διὰ τοῦτο σᾶς ἔστειλα τὸν Τιμόθεον, τὸ ἀγαπητὸ καὶ πιστὸ παιδί μου ἐν Κυρίῳ, ὁ ὁποῖος θὰ σᾶς θυμίσῃ τὰς διδασκαλίας μου ἐν Χριστῷ, καθὼς τὰς διδάσκω παντοῦ εἰς κάθε ἐκκλησίαν.
18 Μερικοὶ ὅμως ὑπερηφανεύθησαν, σὰν νὰ μὴ ἐπρόκειτο νὰ ἔλθω σ᾽ ἐσᾶς.