16 Διότι δὲν ἐντρέπομαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ· εἶναι δύναμις τοῦ Θεοῦ πρὸς σωτηρίαν διὰ κάθε ἄνθρωπον ποὺ πιστεύει, διὰ τὸν Ἰουδαῖον πρῶτα καὶ ἐπίσης διὰ τὸν Ἕλληνα.
17 Διότι εἰς αὐτὸ φανερώνεται δικαίωσις ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ πίστιν εἰς πίστιν, ὅπως εἶναι γραμμένον: Ἐκεῖνος ποὺ δικαιώνεται διὰ τῆς πίστεως θὰ ζήσῃ.
18 Διότι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ φανερώνεται ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἐναντίον κάθε ἀσεβείας καὶ κακίας τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς κακίας των καταπνίγουν τὴν ἀλήθειαν,
19 διότι ὅ,τι εἶναι δυνατὸν νὰ γίνῃ γνωστὸν περὶ τοῦ Θεοῦ, τοὺς εἶναι φανερόν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς τοὺς τὸ ἐφανέρωσε.
20 Διότι αἱ ἀόρατοι ἰδιότητές του, δηλαδὴ ἡ αἰωνία δύναμίς του καὶ ἡ Θεότης του, βλέπονται καθαρά, ἀφ᾽ ὅτου ἐδημιουργήθηκε ὁ κόσμος, γινόμεναι νοηταὶ διὰ μέσου τῶν δημιουργημάτων, ὥστε νὰ εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἀναπολόγητοι,
21 διότι ἐνῷ ἐγνώρισαν τὸν Θεόν, δὲν τὸν ἐτίμησαν ὡς Θεὸν οὔτε τὸν εὐχαρίστησαν, ἀλλὰ μὲ τὰς σκέψεις των παρεδόθησαν εἰς μάταια πράγματα καὶ ἐσκοτίσθηκε ἡ ἀνόητη διάνοιά τους.
22 Ἐνῷ ἔλεγαν ὅτι εἶναι σοφοί, ἔγιναν μωροὶ