8 Horren gatic iguric neçaçu, dio Jaunac, ethorquiçunean berriz jaiquico naicen eguneraco; ceren ene erabaquia baita, bilduco ditudala jendaiac eta batera ekarrico erresumac; eta hequien gainera ixurico dut ene gaitzidura, ene hasarre guciaren garra; ecen ene gaitzirizcoaren suaz iretsia içanen da lurra oro.
9 Alabainan orduan bihurturen diotet populuei ezpainetaco garbitasuna, Jaunaren icenean dei eguin deçaten oroc, eta gogo batez cerbitza.
10 Ethiopiaco hibaiez hainditic ethorriren dire ene errequeiçaleac; ene populu bazterretan barraiatuen umeec ekarriren darozquidate beren emaitzac.
11 Egun hartan etzare ahalcatua içanen çure asmu gucien ariaz, ceinetaz ene leguea hautsi baituçu; ceren orduan çure erditic kenduco baititut, beren espantuz çure burgoitasuna hancen dutenac, eta ez baitzare hampurusturen guehiago ene mendi sainduaz.
12 Eta çure erdian utzico dut populu bat beharra eta buluça, eta Jaunaren icenean içanen du bere phesquiça.
13 Israelgo ondarrac ez dire tzarquerian harico, ez-eta gueçurrez minçatuco; mihi cimarkutsua ez da hequien ahoan aurkituco; ceren hequiec baquean baitire alhatuco eta etzanen, eta nihor ez baita içanen hequien icitzeco.
14 Siongo alaba, canta çatzu laudoriozco cantuac; bozcariotan sar çaite, Israel; boz çaite eta çure bihotz oroz jauz çaite, Jerusalemgo alaba.