13 امّا حال نزد تو میآیم، و این سخنان را زمانی میگویم که هنوز در جهانم، تا شادی مرا در خود به کمال داشته باشند.
14 من کلام تو را به ایشان دادم، امّا دنیا از ایشان نفرت داشت، زیرا به دنیا تعلّق ندارند، چنانکه من تعلّق ندارم.
15 درخواست من این نیست که آنها را از این دنیا ببری، بلکه میخواهم از آن شَرور حفظشان کنی.
16 آنها به این دنیا تعلّق ندارند، چنانکه من نیز تعلّق ندارم.
17 آنان را در حقیقت تقدیس کن؛ کلام تو حقیقت است.
18 همانگونه که تو مرا به جهان فرستادی، من نیز آنان را به جهان فرستادهام.
19 من خویشتن را بهخاطر ایشان تقدیس میکنم، تا ایشان نیز به حقیقت تقدیس شوند.