7 با راستگویی، با قدرت خدا، با اسلحۀ پارسایی به دست راست و چپ؛
8 در عزّت و ذلّت، و بدنامی و نیکنامی. گویی گمراهکننده، امّا حقیقت را میگوییم؛
9 گویی گمنام، امّا شناخته شدهایم؛ گویی در حال مرگ، امّا هنوز زندهایم؛ گویی دستخوش مجازات، امّا از پا درنیامدهایم؛
10 گویی غمگین، امّا همواره شادمانیم؛ گویی فقیر، امّا بسیاری را دولتمند میسازیم؛ گویی بیچیز، امّا صاحب همه چیزیم.
11 ای قرنتیان، ما بیپرده با شما سخن گفتیم و دل خود را بر شما گشودیم.
12 ما محبت خود را از شما دریغ نمیداریم. شمایید که مِهر خود را از ما دریغ میکنید.
13 با شما همچون فرزندانم سخن میگویم؛ شما نیز دل خود را بر ما بگشایید.