2 دندانهایت به گلهای پشمبریده مانَد،که تازه از شستشو برآمده باشند؛هر یک از آنها جفت خویش را دارند،و از ایشان یکی هم تنها نیست.
خوانده شده فصل کامل غزل غزلها 4
نمایش آیه غزل غزلها 4:2 زمینه