1 چه زیباست پاهای تو در صَندَلها،ای دختر نجیب‌زاده!انحنای رانهایت مانند گوهرهاست،کارِ دستان هنرمند!
2 نافِ تو همچون پیاله‌ای گِرد است،که هرگز از شرابِ آمیخته خالی نیست!شکمت همچون پشتۀ گندم است،که سوسن‌ها احاطه‌اش کرده باشند.
3 سینه‌هایت همچون دو بچه‌آهوست،مانند بره‌های توأمان غزال.
4 گردنت همچون بُرجِ عاج است،و چشمانت برکه‌های حِشبون،بر کنار دروازۀ بَیت‌رَبّیم.بینی‌ات چون برج لبنان است،که روی به سوی دمشق دارد.
5 سرت بر تو همچون کوهِ کَرمِل است،و گیسوانت مانند ارغوان،که پادشاه به حلقه‌های آن گرفتار آمده است!
6 وه که چه زیبا و چه دلپسندی،ای عشق،با همۀ لذتهایت!