1 فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.
2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هرکه به پایهای خویش میشتابد گناه میکند.
3 حماقت انسان، راه او را کج میسازد، و دلش از خداوند خشمناک میشود.
4 توانگری دوستان بسیار پیدا میکند، اما فقیراز دوستان خود جدا میشود.
5 شاهد دروغگو بیسزا نخواهد ماند، و کسیکه به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.
6 بسیاری پیش امیران تذلل مینمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.