20 خداوند شما را از کورهٔ آهن، یعنی از مصر بیرون آورد تا قوم خاص او باشید، طوری که امروز هستید.
21 «خداوند بهخاطر شما از من خشمگین شد و قسم خورد که من از رود اردن عبور نمیکنم و در آن سرزمین حاصلخیز که به شما داده است قدم نمیگذارم.
22 من در همین جا بدون آن که به آن طرف رود اردن بروم، میمیرم؛ امّا البتّه شما برای تصرّف آن سرزمین حاصلخیز به آنجا میروید.
23 پس احتیاط کنید تا پیمانی را که خداوند خدایتان، با شما بست، از یاد نبرید. هیچ نوع بُتی نسازید، زیرا خداوند خدایتان، شما را از این کار منع کرده است
24 و بدانید که او آتشِ سوزنده و خدای غیور است.
25 «حتّی اگر سالها در آن سرزمین زندگی کنید و دارای فرزند و نوه شده باشید، خود را با ساختن بُتها آلوده نسازید. این در نظر خداوند پلید است و او را خشمناک میسازد.
26 من امروز آسمان و زمین را علیه شما شاهد میگیرم که اگر مرا اطاعت نکنید، بزودی از روی زمین محو خواهید شد. در سرزمین آنسوی رود اردن که بزودی آن را تصرّف خواهید کرد، مدّت زیادی زندگی نخواهید کرد.