3 خداوند از بارگاه مقدّس خود بیرون میآیدو بر فراز کوهها میخرامد.
4 کوهها در زیر قدمهایشمانند موم آب میشوندو همچون سیل از بلندیهابه دشتها سرازیر میگردند.
5 تمام اینها بهخاطر گناهان قوم اسرائیل روی خواهند داد. چرا مردم اسرائیل و سامره بتپرست شدهاند؟ گناه از کیست؟ گناه از خود مردم سامره و اورشلیم است.
6 خداوند میفرماید: «من سامره را به تودهای خاک و به جایی که در آن تاکهای انگور غرس میکنند، تبدیل میکنم. سنگهای آن را به درّه میریزم و بنیادش را نمایان میکنم.
7 تمام بُتهایش ذرهذره خواهند شد و تمام چیزهایی که با مزد روسپیگری در پرستشگاه به دست آورده است در آتش خواهند سوخت. دشمنان، هدایای بتپرستان را تاراج خواهند کرد و آنها را به همان ترتیب در جای دیگر به کار میبرند.»
8 میکا گفت: «به این سبب من میگریم و سوگواری میکنم. با پای برهنه و تن عریان راه میروم و همچون شغالان از غم زوزه میکشم و مانند شترمرغها شیون میکنم،
9 زیرا زخم مردم سامره درمان ناپذیر است و مردم یهودا هم بزودی به این بلا دچار میشوند. ویرانی به دروازههای اورشلیم، یعنی مسکن قوم من رسیده است.»