11 لکن آرزوی این داریم که هر یک از شما همین جد و جهد را برای یقین کامل امید تا به انتها ظاهر نمایید،
12 و کاهل مشوید بلکه اقتدا کنید آنانی را که به ایمان و صبروارث وعدهها میباشند.
13 زیرا وقتی که خدا به ابراهیم وعده داد، چون به بزرگتر از خود قسم نتوانست خورد، به خود قسم خورده، گفت:
14 «هرآینه من تو رابرکت عظیمی خواهم داد و تو را بینهایت کثیرخواهم گردانید.»
15 و همچنین چون صبر کرد، آن وعده را یافت.
16 زیرا مردم به آنکه بزرگتراست، قسم میخورند و نهایت هر مخاصمه ایشان قسم است تا اثبات شود.
17 از اینرو، چون خدا خواست که عدم تغییر اراده خود را به وارثان وعده به تاکید بیشمار ظاهر سازد، قسم در میان آورد.