19 خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد، و به عقل خویش آسمان را استوار نمود.
20 به علم او لجهها منشق گردید، و افلاک شبنم رامی چکانید.
21 ای پسر من، این چیزها از نظر تودور نشود. حکمت کامل و تمیز را نگاه دار.
22 پس برای جان تو حیات، و برای گردنت زینت خواهد بود.
23 آنگاه در راه خود به امنیت سالک خواهی شد، و پایت نخواهد لغزید.
24 هنگامی که بخوابی، نخواهی ترسید و چون دراز شوی خوابت شیرین خواهد شد.
25 از خوف ناگهان نخواهی ترسید، و نه از خرابی شریران چون واقع شود.