16 روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است.
17 اگرچه هیچ بیانصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است.
18 ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد.
19 اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین.
20 دوستانم مرا استهزا میکنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک میریزد.
21 و آیا برای انسان نزدخدا محاجه میکند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود مینماید؟
22 زیرا سالهای اندک سپری میشود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت.