10 در جهان، زبانهای مختلف بسیار است، امّا هیچیک از آنها بیمعنی نیست.
11 امّا اگر من زبانی را كه با آن صحبت میشود نفهمم نسبت به گویندهٔ آن بیگانه خواهم بود و او نیز نسبت به من بیگانه است.
12 چون شما اشتیاق دارید صاحب عطایای روح باشید، بكوشید بیشتر عطایایی را كسب كنید كه باعث تقویت و پیشرفت كلیسا میباشد.
13 بنابراین آن کسیکه به زبانها سخن میگوید، باید دعا كند كه قادر به ترجمهٔ پیام خود باشد.
14 زیرا اگر من به زبانها دعا كنم روح من مشغول دعاست ولی عقل من در آن نقشی ندارد.
15 پس چه كنم؟ من با روح خود دعا میکنم و در عین حال با عقل و فهم خود نیز دعا خواهم كرد و به همین طریق سرود حمد خواهم خواند، یعنی با روح خود و با فكر خود نیز.
16 در غیر این صورت اگر خدا را در روح خود سپاسگزاری میکنید، آن کسیکه دارای هدایای روح نیست، چگونه به دعای سپاسگزاری شما آمین بگوید؟ زیرا او آنچه را كه شما میگویید نمیفهمد.