7 اگر دوران شریعت كه بر سنگ حک شده بود و به مرگ میانجامید، با چنان شكوهی شروع شد كه قوم اسرائیل به علّت نوری كه در صورت موسی میدرخشید نتوانستند به چهرهٔ او نگاه كنند، هرچند كه آن نور به تدریج ناپدید میشد،
8 پس دورهٔ ظهور روحالقدس چقدر با شكوهتر خواهد بود.
9 و اگر دورانی كه شریعت مردم را محكوم میساخت، با چنان شكوهی همراه بود، پس دورهای كه مردم تبرئه میشوند باید چقدر شكوه و جلال بیشتری داشته باشد!
10 در واقع میتوان گفت كه دوران پرشكوه اول، تمام جلوه و جلال خود را در برابر شكوه و جلال بیشتر دوران دوم از دست داده است.
11 و اگر آنچه كه به تدریج ناپدید میگشت دارای چنین شكوه و جلالی بود، پس آنچه دایمی است، باید دارای چه شكوه بیشتری باشد؟!
12 چون چنین امیدی داریم با شهامت سخن میگوییم.
13 ما مثل موسی نیستیم كه نقابی بر صورت خویش گذاشت تا قوم اسرائیل پایان آن شكوه زودگذر را نبینند.