2 ما در اینجا برای پناه بردن به خانهٔ آسمانی خود دایماً در آه و ناله هستیم
3 تا در پناه آن پوشش آسمانی، دیگر برهنه نباشیم.
4 تا زمانیکه در این خیمه به سر میبریم در زیر بارهای سنگین ناله و فغان میکنیم، امّا نه تنها نمیخواهیم خیمهٔ فعلی خود را از دست بدهیم، بلكه مایلیم پوششی آسمانی بر آن بیافزاییم تا سرانجام زندگی فانی ما در حیات غرق شود.
5 خدا ما را برای همین منظور آماده ساخته است و روحالقدس خود را به عنوان ضامن اجرا و نمونهٔ چیزهایی كه در انتظار ماست به ما عطا فرموده است.
6 پس ما هیچوقت مأیوس نمیشویم، زیرا میدانیم تا زمانی که در این بدن اقامت داریم، از حضور خداوند دور هستیم.
7 (راهنمای ما در زندگی ایمان ماست، نه آنچه میبینیم.)
8 پس مأیوس نمیشویم، چون ترجیح میدهیم كه این خانهٔ زمینی را ترک كرده و با خداوند در خانهٔ آسمانی زندگی نماییم.