1 ای عزیزان، این دومین نامه‌ای است كه به شما می‌نویسم. در هر دو نامه سعی كردم كه با یادآوری این مطالب، افكار پاک شما را برانگیزانم.
2 می‌خواهم سخنانی را كه انبیای مقدّس در گذشته گفته‌اند و فرمانی را كه خداوند و نجات‌دهندهٔ ما به وسیلهٔ رسولان خود به شما داد به‌خاطر شما بیاورم.
3 قبل از هر چیز باید بدانید كه در زمان آخر اشخاصی پیدا خواهند شد كه ایمان شما را مسخره خواهند نمود، چون تحت فرمان شهوات پلید خود زندگی می‌کنند و
4 خواهند گفت: «آن کسی‌که وعده داد كه می‌آید، كجاست؟ از زمانی‌که نیاکان ما مردند، همه‌چیز هنوز همان‌طور است كه از زمان خلقت دنیا بوده است!»
5 عمداً این حقیقت را فراموش می‌کنند كه خدا در قدیم تكلّم فرمود و آسمانها و زمین آفریده شد و زمین از آب ساخته شد و وجودش به آب بسته است
6 و همچنین با آب بود، یعنی آب سیل كه دنیای كهن ویران شد.
7 امّا این آسمان و زمینی كه اكنون می‌‌بینید به وسیلهٔ همان كلام خدا نگاه داشته می‌شود تا در روزی كه بدكاران داوری خواهند شد و به كیفر خود یعنی هلاكت خواهند رسید، با آتش نابود شود.