2 ولی در این روزهای آخر به وسیلهٔ پسر خود با ما سخن گفته است. خدا این پسر را وارث کلّ كاینات گردانیده و به وسیلهٔ او همهٔ عالم هستی را آفریده است.
3 آن پسر، فروغ جلال خدا و مظهر كامل وجود اوست و كاینات را با كلام پرقدرت خود نگاه می‌دارد و پس از آنکه آدمیان را از گناهانشان پاک گردانید، در عالم بالا در دست راست حضرت اعلی نشست.
4 همان‌طور كه مقام او از مقام فرشتگان بالاتر بود، نامی كه به او داده شد از نام آنها برتر می‌باشد،
5 زیرا خدا هرگز به هیچ‌یک از فرشتگان نگفته است كه:«تو پسر من هستی،امروز پدر تو شده‌ام.»و یا:«من برای او پدر خواهم بودو او پسر من خواهد بود.»
6 و باز وقتی نخستزاده را به جهان می‌فرستد می‌فرماید:«همهٔ فرشتگان خدا باید او را بپرستند.»
7 امّا دربارهٔ فرشتگان می‌فرماید:«خدا فرشتگانش را به صورت باد،و خادمانش را مثل شعله‌های آتش می‌گرداند.»
8 امّا دربارهٔ پسر فرمود:«ای خدا، تخت سلطنت تو ابدی است،و با عدالت بر ملّت خود حكومت می‌کنی.