8 امّا اگر آن زمین خار و خس و علفهای هرزه به بار آورد، زمینی بیفایده است و احتمال دارد مورد لعنت خدا قرار گیرد و در آخر محكوم به سوختن خواهد شد.
9 امّا ای عزیزان، در مورد شما اطمینان داریم كه حال و وضع بهتری دارید و این نشانهٔ نجات شماست.
10 خدا با انصاف است و همهٔ كارهایی را كه شما کردهاید و محبتّی را كه به نام او نشان دادهاید فراموش نخواهد كرد. مقصود من آن كمكی است كه به دوستان مسیحی خود کردهاید و هنوز هم میکنید.
11 امّا آرزو میکنیم كه همهٔ شما همان اشتیاق شدید را نشان دهید تا سرانجام امید شما از قوّه به فعل در آید.
12 ما نمیخواهیم كه شما تنبل باشید، بلكه میخواهیم از آنانی كه به وسیلهٔ ایمان و صبر، وارث وعدهها میشوند، پیروی كنید.
13 وقتی خدا به ابراهیم وعده داد، به نام خود سوگند یاد كرد، زیرا كسی بزرگتر نبود كه به نام او سوگند یاد كند.
14 وعدهٔ خدا این بود:«سوگند میخورم كه تو را به فراوانی بركت دهم و فرزندان تو را كثیر گردانم.»