6 برای ابراهیم درست همینطور شد. «او به خدا ایمان آورد و خدا آن ایمان را به عنوان نیكی مطلق به حسابش گذاشت.»
7 پس باید بدانید كه ایمانداران، فرزندان حقیقی ابراهیم هستند.
8 چون كلام خدا از پیش، زمانی را میدید كه خدا غیر یهودیان را از راه ایمان کاملاً نیک محسوب میکند. قبلاً به ابراهیم بشارت داده گفت: «به وسیلهٔ تو تمام ملّتها بركت خواهند یافت.»
9 بنابراین ایمانداران در بركات ابراهیم ایماندار، شریک و سهیم هستند.
10 از طرف دیگر همهٔ آنانی كه به اطاعت از شریعت متّکی هستند، ملعونند. زیرا كلام خدا میفرماید: «هرکه تمام آنچه را كه در شریعت نوشته شده است، همیشه بجا نیاورد ملعون است.»
11 اكنون کاملاً روشن است كه هیچکس در حضور خدا به وسیلهٔ شریعت نیک شمرده نمیشود، زیرا «شخص نیكو به وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد كرد.»
12 امّا شریعت بستگی به ایمان ندارد. زیرا «مجری شریعت با اجرای شریعت زندگی خواهد كرد.»