9 در حالتی كه حتّی میكائیل، رئیس فرشتگان، وقتی بر سر نعش موسی با ابلیس مجادله می‌کرد، جرأت نداشت او را با اهانت محكوم سازد، بلكه فقط گفت: «خداوند تو را سرزنش كند.»
10 ولی این اشخاص امروز به آنچه كه نمی‌فهمند اهانت می‌کنند و آن چیزهایی كه آنها مثل حیوانات از روی غریزه درک می‌کنند، چیزهایی است كه باعث هلاكت آنها می‌شود.
11 وای به حال آنها، زیرا همان راهی را در پیش گرفته‌اند كه «قائن» پیمود و مانند «بلعام» برای سود خود راه غلط را دنبال کرده و مانند «قورح» كه علیه موسی طغیان كرد، یاغی شده و از بین رفته‌اند.
12 اینها مجالس اُنس شما را آلوده می‌سازند، زیرا با بی‌شرمی می‌خورند و می‌نوشند و فقط در فكر خود هستند. آنها ابرهای بی‌بارانی هستند كه از برابر باد رانده می‌شوند. درختهایی هستند كه در هیچ فصلی میوه نمی‌دهند و از ریشه كنده شده و کاملاً مرده‌اند.
13 آنها مانند امواج متلاطم دریا هستند و کارهای شرم‌آورشان مانند كفهای كثیفی ظاهر می‌شود و مانند ستارگان سرگردانی هستند كه تاریكی دوزخ تا به ابد در انتظار آنهاست.
14 «خنوخ» كه نسل هفتم بعد از آدم بود، پیشگویی كرده گفت: «ببینید، خداوند با دهها هزار نفر از مقدّسین خود می‌آید
15 تا بر همهٔ آدمیان داوری كند و انسانهای شریری را كه از روی شرارت، دست به کارهای شریرانه زده‌اند و همهٔ سخنان سختی را كه گناهكاران خداناشناس به ضد خدا گفته‌اند، محكوم سازد.»