24 مردم اسرائیل بر آنها غالب شدند، سیحون را کشتند و سرزمینشان را از وادی ارنون تا وادی یبوق و تا مرز عمونیان تصرّف کردند. امّا نتوانستند جلوتر بروند، زیرا مرز عمونیان به خوبی محافظت میشد.
25 بنیاسرائیل، همهٔ شهرهای اموریان را همراه با شهر حشبون و شهرهای اطراف آن را تصرّف کردند و در آن ساکن شدند.
26 حشبون پایتخت اموریان بود که سیحون قبلاً در جنگ با پادشاه سابق موآب آن را با تمام سرزمین آنها تا وادی ارنون تصرّف کرده بود.
27 شاعران دربارهٔ حشبون چنین گفتهاند:«به حشبون بیایید و آن را آباد کنید،پایتخت سیحون را بنا نمایید،
28 زیرا آتشی از حشبون برخاستو شهر عار در موآب را ویران کردو بلندیهای ارنون را بلعید.
29 وای بر تو ای موآب!ای قوم کموش هلاک شدید.پسرانش را فراری و دخترانش رابه دست سیحون، پادشاه اموری اسیر ساخت.
30 سعادت و کامرانی ایشاناز حشبون تا به دیبون نابود گشتو ما آنها را تا نوفح که نزدیک میدباستاز بین بردیم.»