2 خداوند از کوه سینا آمد،مانند خورشید برفراز اَدوم طلوع کردو از کوه فاران بر قوم خود درخشید.آنگاه دهها هزار فرشته با او بودندو آتشی مشتعل در دست راست او.
3 خداوند قوم خود را دوست داردو آنانی را که متعلّق به او هستند، محفاظت میکند.ما در مقابل پاهای او، سر فرود میآوریمو پیرو فرامین او هستیم.
4 ما از فرامینی که موسی به ما داده است، پیروی میکنیم.آنها باارزشترین گنجینهٔ قوم ما هستند.
5 وقتی طایفههای آنها و رهبران قوم اجتماع کردند،خداوند پادشاه آنان گردید.
6 موسی دربارهٔ طایفهٔ رئوبین گفت:«رئوبین جاوید بادبا وجودی که تعدادشان کم است.»
7 دربارهٔ طایفهٔ یهودا گفت:«ای خداوند، به فریاد آنها برای کمک گوش فرا ده،آنها را دوباره با طایفههای دیگر متحّد کن،پروردگارا، برای آنها بجنگو آنها را در برابر دشمنان یاری ده!»
8 دربارهٔ طایفهٔ لاوی گفت:«تو ای خداوند، ارادهٔ خود را به وسیلهٔ اوریم و تُمیمبه خدمتگزاران وفادار خود لاویان، آشکار کن.تو آنها را در مسا آزمودیو در چشمه مریبه حقانیّت آنها را ثابت کردی.