6 او پسر خود را در آتش قربانی کرد و فالگیری و افسونگری میکرد و با جادوگران و احضارکنندگان ارواح مشورت مینمود.
7 الههٔ اشره را در معبد بزرگی که خداوند به داوود و پسرش سلیمان گفته بود: «اینجا در اورشلیم، در این معبد بزرگ که مکانی است که من از تمام سرزمینهای دوازده طایفهٔ اسرائیل برگزیدهام تا من ستایش شوم.»جای داد.
8 اگر مردم اسرائیل از همهٔ فرامین من و تمام شریعتی که موسی خدمتگزار من به ایشان داد، پیروی کنند آنگاه من اجازه نخواهم داد که ایشان را از سرزمینی که به نیاکانشان دادم بیرون کنند.»
9 مردم اسرائیل به کلام خداوند گوش ندادند. منسی آنها را به راههایی برد که مرتکب کارهای زشتتری شدند و کارهای آنها بدتر بود از کارهای اقوامی که خداوند از سر راهشان رانده بود.
10 خداوند به وسیلهٔ خدمتگزارانش یعنی انبیا گفت:
11 «زیرا منسی، پادشاه یهودا کارهای پلیدی را که بدتر از اموریها بود، انجام داد و با بُتهای خود مردم یهودا را به گناه کشید.
12 بنابراین من، خداوند خدای اسرائیل چنان بلایی بر اورشلیم و یهودا نازل کنم که هرکس آن را بشنود، ترسان شود.