1 کلام خداوند، آن خدایی که آسمانها را برافراشت و بنیاد زمین را بنا نهاد و به انسان زندگی بخشید، دربارهٔ اسرائیل میفرماید:
2 «من اورشلیم را مانند جام شراب میسازم. اقوام اطراف او از آن مینوشند و همچون مستان سرگیجه میگیرند. هنگامیکه اورشلیم را محاصره کنند، سایر شهرهای یهودا هم محاصره میشوند.
3 تمام اقوام جهان با هم متّحد شده علیه اورشلیم میآیند، امّا در آن روز من اورشلیم را در برابر همهٔ اقوام مانند سنگ عظیمی میسازم و هرکسی که آن را بردارد، بشدّت زخمی میشود.»
4 خداوند میفرماید: «در آن روز اسبهای دشمن را به وحشت میاندازم، چشمان آنها را کور میکنم و سوارانشان را به جنون مبتلا میسازم، ولی از یهودا مراقبت مینمایم.
5 آنگاه خاندانهای یهودا در دل خود میگویند: 'خداوند متعال، خدای آنها به اهالی اورشلیم قوّت بخشیده است.'
6 «در آن روز خاندانهای یهودا را مانند آتشی سوزنده در جنگلها و همچون شعلهای فروزان در کشتزارها میگردانم. آنها اقوام راست و چپ خود را نابود میسازند، امّا مردم اورشلیم در امنیّت زندگی خواهند کرد.