11 مردم در اورشلیم در آرامش و امنیّت زندگی میکنند و برای همیشه از خطر نابودی در امان میباشند.
12 خداوند بر سر اقوامی که با قوم اسرائیل بجنگند این بلاها را میآورد: گوشت بدنشان درحالیکه هنوز زنده هستند، میپوسد. چشمهای آنها در حدقه کور میشود و زبانشان در دهانشان خشک میگردد.
13 خداوند آنها را چنان گیج و سراسیمه میسازد که به جان یکدیگر خواهند افتاد.
14 مردم یهودا برای دفاع از اورشلیم میجنگند و ثروت و دارایی اقوام همسایه، از قبیل طلا، نقره، لباس و غیره را غارت خواهند نمود.
15 همین بلاها بر سر اسبها، قاطرها، شترها، الاغها و همهٔ حیوانات دیگر که در اردوگاه دشمن هستند، نازل خواهد شد.
16 سپس، آن عدّه از اقوامی که به اورشلیم حمله میکردند زنده میمانند، هر ساله برای پرستش پادشاه، یعنی خداوند متعال به اورشلیم میآیند و عید خیمهها را برگزار میکنند.
17 هرگاه یکی از اقوام روی زمین برای پرستش خداوند متعال، پادشاه جهان، به اورشلیم نیاید، در سرزمینش باران نخواهد بارید.