20 همیشه به آنها فکر میکنم و روحم پریشان میگردد.
21 امّا با اینهمه وقتی رنجهایم را به یادم میآورم، نومید نمیشوم،
22 زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بیپایان است.
23 آنها هر صبح تازه میباشند و وفاداری او عظیم است.
24 خداوند همهچیز من است، پس بر او امید دارم.
25 خداوند بر تمام کسانیکه بر او توکّل دارند و طالب او میباشند، مهربان است.
26 پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.