7 گفتم شاید مردم از من بترسند و به نصایح من گوش کنند و آنچه به آنها تعلیم دادهام، فراموش نکنند، امّا آنها توجّهی نکردند و به کارهای فاسد خود ادامه دادند.»
8 خداوند میفرماید: «صبر کنید، روزی که علیه اقوام جهان برخیزم و آنها را محکوم سازم بزودی میرسد. من تصمیم گرفتهام که تمام ملل و همهٔ سلطنتها را جمع کنم و خشم خود را بر آنها بریزم. تمام دنیا در آتش غیرت من گداخته خواهد شد.
9 «آنگاه به مردم جهان زبان پاک عطا میکنم تا فقط نام مرا یاد کنند و تنها مرا بپرستند.
10 قوم پراکندهٔ من از آنسوی رودهای حبشه با هدایای خود برای عبادت من خواهند آمد.
11 در آن زمان شما ای قوم من، دیگر از سرکشیها و کارهایی که علیه من کردهاید، شرمنده نمیشوید. تمام مردم متکبّر و خودخواه را از میان شما دور میکنم. بعد از آن دیگر در کوه مقدّس من غرور و تکبّر وجود نخواهد داشت.
12 در آنجا کسانیکه فروتن و متواضع هستند و به من پناه میآورند، باقی خواهند ماند.
13 آنهایی که در اسرائیل باقی میمانند، دیگر به کارهای زشت دست نمیزنند، دروغ نمیگویند، فریب نمیدهند، بلکه در کامیابی و امنیّت زندگی میکنند و کسی نمیتواند آنها را بترساند.»