3 خداوند در بین اقوام جهان داوری می‌کند.اختلافات قدرتهای بزرگ را در دور و نزدیک جهان حل می‌کند.مردم از شمشیرهای خود گاوآهنو از نیزه‌های خود ارّه می‌سازند.قومی به روی قوم دیگر شمشیر نمی‌کشدو برای جنگ و خونریزی آماده نمی‌شود.
4 هرکسی در تاکستانو در زیر سایهٔ درخت انجیر خود، بدون ترسدر صلح و امنیّت زندگی خواهد کرد.این وعده را خداوند متعال داده است.
5 اقوام جهان به عبادت خدایان خود می‌پردازند و از آنها پیروی می‌کنند، ولی ما برای همیشه خداوند، خدای خود را ستایش می‌کنیم و او را پیروی خواهیم کرد.
6 خداوند می‌فرماید: «در آن روز مردمان لنگ و غمدیده را که از دیارشان رانده شده بودند، جمع می‌کنم.
7 به اشخاص لنگ و بازماندگان قوم که در تبعید به سر می‌برند، زندگی تازه می‌بخشم و آنها را قومی نیرومند می‌سازم. خودم در صهیون، از آن روز تا به ابد، بر آنها سلطنت خواهم کرد.»
8 ای اورشلیم، جایی که خدا مانند شبان از بُرج دیده‌بانی، مراقب قوم خود می‌باشد، تو دوباره پایتخت پادشاهی خودت خواهی شد.
9 چرا فریاد برمی‌آوری؟ چرا مانند زنی که در حال زایمان باشد درد می‌کشی؟ آیا به‌خاطر این است که پادشاهی نداری و مشاورین تو همه مرده‌اند؟